مدح و شهادت امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام
کی می‌شـود شـبـیـهِ تو پـیدا؟ علی علی بعد از تو خاک بر سر دنـیا، علی علی دستِ حق و زبانِ حق و چشمِ حق، به‌حق آئـیــنـۀ خـدای تــعــالـی، عــلـی عــلـی نامـت دوای درد و کـلامـت شـفـای دل استـادِ ذو فـنـونِ مـسـیـحـا، عـلـی عـلی شاهینِ تـیـز بـیـنِ تـرازوی خـیر و شر فرمانروای مـحـشـرِ کـبری، علی علی پیرِ خرد بـدایـه به نـامِ تو کرد و گفت: حقِّ مـبـرهـن است هـمـانا عـلی، عـلی آموزگارِ عـشـق گـریـبان درید و گفت: دردا و حـسـرتـا و دریـغـا عـلی، عـلی شیخان و زاهـدان و فـقـیهان و مـفـتیان حق حق عـلی علی، یا مـولا علی علی یک شمّه از کلامِ تو شد چشمه، موج موج یک چشمه از سکوتِ تو دریا، علی علی دنیا هـنـوز نــام تـو را مـی‌بَــرد مــدام دنیا هـنـوز مـحـو تـمـاشـا: عـلی، عـلی دنیا هنوز تـشنۀ شـمـشـیرِ عـدلِ توست آن تـلخ‌تـرْ شـرابِ گـوارا، عـلـی عـلـی دیگر علی ندید به خود خاک و، دید اگر پیش از تو بود حضرت زهرا علی، علی یک‌چند بود حـضـرت زهـرا انـیس تو یک‌عمر... آه، تـنـهـا تـنـهـا عـلی عـلی دستِ عـقـیل سوخت که گـویند دشمنان «با دوست هم نکرد مدارا علی»، علی گفتیم «در نمازش...» گفتند «در نماز؟ او هم نماز می‌خواند آیا؟ علی؟ علی؟» یاران و زهرِ غَدر، شیاطین و تیغِ کین ای زخـم‌خـورده از هـمۀ ما، علی علی بیراهه است و ظلمت، بیراهه است و ظلم بانگی بزن به خـیل رعـایـا، علی علی ما مانده‌ایم و معرکه، ما مـانده‌ایم و تیغ ما مانده‌ایم و صف به صف اعدا، علی علی من با زبـان خـاک چگونه بخـوانـمـت؟ بـالانـشـیــنِ عــالـمِ بـالا، عــلـی عــلـی دنیای بـی‌تـو تـودۀ خـاکـی‌‌ست بـی‌خـدا بعد از تو خاک بر سرِ دنـیا، علی علی تنها، غـریـب، تـنـهـا، حـتـی مـیـانِ مـا حتی در این مـراسـمِ احـیـا، عـلی علی |